İstanbul’un Göbeğinde Küçük Baba

İstanbul’un göbeğinde küçük baba başlığı biraz komik oldu. Ancak babanın ismi baba olunca yapacak bir şey yok. Bizde olduğu gibi yazalım istedik. Kabataş istikametine giderken Çemberlitaş tramvay durağında ininiz. Eminönü istikametindeki çıkıştan çıktığınızda eğer sola dönüp ışıklardan geçecekseniz dikkatli olun. Büyük sinyalizasyon direğinin hemen yanında, ışıkların önünde geçiş yolunun ortasında yıllardır duran baba var. Oraya konmasının amacını bilmiyorum, merak da etmiyorum. Ama vatandaşın geçeceği yaya yolunda duruyor. Muhtemelen yıllar önce bir aracın çarpmasıyla yerinden çıkmış. Zamana karşı direnerek yamuk ve tehlikeli şekilde duruyor. Gayri ihtiyari insan merak ediyor. İstanbul’un göbeğinde bu manzara oldukça dikkat çekiyor.

Yamuk duran baba
Yamuk baba

Küçük Aksaklıklar Göze Batıyor

Çok kalabalık bir güzergah ve her gün turist dahil binlerce insan o yolu kullanıyor. Babacık yerinden çıkmış yamuk ve tehlikeli duruyor. Babanın bir kısmı yerle irtibatını kesmiş. Manasız şekilde yolun ortasında durarak, yoldan geçenlere sıkıntı veriyor. Bu yüzden oradan geçerken buna dikkat etmeyenler yamuk duran babaya çarpıyor. O yoldan azda olsa lastik tekerlekli araçlar da geçiyor. Bu nedenle oradan geçen insanın acele ve dikkatli olması gerekiyor.

Elbette babanın trafik ışıklarının olduğu ve yaya geçiş yolunun ortasında olması olumsuz durum oluşturuyor. Onca zamandır yetkili aynı zamanda etkili biri “bu ne ya!” demedi. Oysa tramvay durağında çalışan görevlilerin de babacıkla hatıraları oluyordur.

Dileriz duyarlı vatandaş ve belediye görevlileri böyle konularda hassas olurlar da çevremiz daha güzel olur.

Babayı kaybettik. Yıllardır yamuk duran küçük babaya gözümüz gönlümüz alışmıştı. Ne yazık ki yamuk duran babayı kaldırmışlar. Elbette onu özleyeceğiz. Ancak şunu da belirtelim ki babasız manzara da bizi şaşırtmadı. Zira yerinden sökülüp götürülen babın yeri boş kalmış. Ne yerine kaldırım taşı döşenmiş, ne de oluşan çukura bir harç dökülmüş. Oyuk yada başka bir ifade ile çukur şekilde aynı çirkin ve tehlikeli manzara devam ettiriyor.

logo

En nihayetinde değişimi gördük. Çoktandır kullanmadığım Çemberlitaş durağına yolum düştü. Bir de ne göreyim? Yıllardır görerek acı acı tebessüm ettiğim sorun giderilmiş. Hem sevinç hem hüznü birlikte yaşadık.

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir